Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
demək — 1. f. 1. Bir fikri şifahi surətdə ifadə etmək, bəyan etmək, söyləmək, bildirmək. Söz demək. Düzünü demək. – <Aslan bəy:> . . O, bir söz dedimi, heç bir zaman unutmaz. C. C.. // Bir fikri yazılı surətdə ifadə etmək, yazmaq. Müəllif öz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hüquq — is. <ər. «həqq» söz. cəmi> 1. Dövlət tərəfindən müəyyən olunan və tətbiq edilən, insanlar arasında ictimai münasibətləri nizama salan və hakim sinfin iradəsini ifadə edən normaların, qaydaların məcmusu. Seçki hüququ. – İnsan hüququndan dərs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iş — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müdərrislik — is. köhn. Müəllimlik. Müdərrislik etmək. – On on iki il bundan irəli Məşədi <Molla Həsən> İrəvanda başına yeddi səkkiz müsəlman uşağı yığıb müdərrislik elərdi. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mürəbbilik — is. Mürəbbinin vəzifəsi, işi; tərbiyəçilik. Mürəbbilik etmək. – Çimnaz müəllimlik, mürəbbilik işini sevib getmişdi. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mənəviyyat — is. <ər.> İnsanın mənəvi keyfiyyətləri, normaları; yüksək əxlaq. Xalqın mənəviyyatı. Yüksək mənəviyyat. – O kəslər ki, müəllimlik kimi . . xidməti tərk edib, qeyri peşə dalısınca gediblər, mənəviyyat cəhətincə öz əhdü peymanlarını şikəst… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oxutmaq — icb. 1. Oxumağı xahiş etmək (başqasından), oxumağa sövq etmək, yaxud icazə vermək. Pərinisə . . qardaşından təvəqqe elədi ki, kağızı aparıb bir adama oxutsun. C. M.. // Oxumağı məsləhət görmək. İndi mən bildim ki, kitabxanaçı; Neçin bu kitabı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pedaqoqluq — is. Pedaqoqun işi; müəllimlik, tərbiyəçilik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pedaquq — <yun. paidogogos> Sənəti müəllimlik və tərbiyəçilikdən ibarət olan adam, pedaqogika sahəsində mütəxəssis. Yusif bəy həqiqi pedaqoq idi. O, mənim bu pyesimi <«Hacı Daşdəmir»> bir növ dil ilə mənə qaytardı ki, mən nə ondan incidim və nə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şikəst — sif. <fars.> 1. Bədənin hər hansı bir üzvündən məhrum olmuş və ya hər hansı bir səbəbə görə onu itirmiş; əlil. Uşaq anadangəlmə şikəst z. doğulmuşdur. Şikəst oğlan. Şikəst qoca. – Əlbəttə, əzadan ki bir zad əskik olsa, şikəst hökmündədir. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
